Hani beyaz iyilik demekti, mutluluk, huzur demekti? Hani beyaz hep masumdu?

Değil aslında, beyaz hiç de masum değil! Her şeyin beyazı daha bir kurnaz sanki; beyaz pirinç, beyaz makarna, beyaz un, beyaz şeker… Saymakla bitmez! Önce bir parmak bal çalıyor ağzımıza, sonra unutturuyor kendini, yeniden acıkıveriyoruz.

Evet, beyazın gerçeği bu. Hani şu fırından yeni çıkmış, öğünlerde bol bol tükettiğimiz beyaz ekmek ya da akşam yemeği yoksa hemencecik haşlayıverdiğimiz beyaz makarna ya da tereyağında kavurduğumuz beyaz pirinç pilavı! Hepsi o güzelim görünümlerinin ardında yatan yüksek glisemik indeksleriyle yedikten sonra kısa bir süre içinde tekrar acıkmamıza neden oluyor. Boşuna değil yedikçe daha çok yemek istememiz, hepsi o kurnaz beyazların başının altından çıkıyor.

Peki ne yapacağız? Yediğimiz miktarda doyabilmek için yapmamız gereken beyazlardan kurtulup esmerlerine yönelmek. Hem boşuna dememişler ‘’Esmersen güzelsin!’’ diye, çünkü esmer hem lezzetli, hem doyurucu. Tam tahıllı esmer ekmek, tam buğday unu, kepekli un, kepekli makarna… Hepsi beyazlara göre çok daha fazla lif içeriyor, bu şekilde hem yiyip hem de daha uzun süre tok kalmanızı sağlıyor. Anlayacağınız yüzünüze gülüp arkanızdan iş çeviren beyazlar gibi değiller.

Ee şimdi siz de düşünüyorsunuz, ‘Birisi bir şeyler karalamış, belki doğrudur ama bu yaştan sonra esmer ekmek yiyip kepekli un mu tüketeceğim?’ diyorsunuz belki. Ama bu işlerin yaşı yok, hiçbir şey için de geç değil. Tek yapmanız gereken yarın sabah ekmek alırken tam tahıllı ya da tam buğday ekmeğini de sepete eklemek. Sofrada normalde 5 dilim beyaz ekmekle doyarken 3 dilim tam tahıllı ekmeğin yeterli olduğunu ve daha tok tuttuğunu göreceksiniz.

”Organik tam buğday unundan yaptığım kreplerle hazırladığım kanepeler, hem çok lezzetli hem çok sağlıklı hem de doyurucu!”

Her şey beyinde bitiyor aslında, insan beynine ‘sağlıklı yaşama’ emrini vermedikçe ne kadar sağlıkla ilgili okusa, bir yerlerden bir şeyler duysa da nafile…

29.04.11