İçim içime sığmıyor.
Tenime sığamıyorum.
Yüzüm yırtılacak sanki—Gerginlikten mi, sahtelikten mi?
Dilimi ısırıyorum.
Bana bakıyor—ısırıyorum.
Gözlerime değercesine bakıyor—daha fena ısırıyorum; kanarcasına, kanatırcasına—bakışlarının sıcaklığını çekti üzerimden—ve yutkunuyorum bir damla kana bulanmış sessiz sözcüklerimi. Midemin kızgın denizine değiyor sözcükler ve suskunluğun öfkeyle dansı başlıyor gövdemin dehlizlerinde.

Uyan! Uyan iradesizlik benlik! Uyan güçsüzlüğüm!
Yarına değil, bugüne değil, düne uyan!
Geceye uyan; uyan, rüyaya uyan!

25.11.12