Sevde'nin Günlüğü

Yazmayı seviyorum…

Çizgi

Şubat11

Deneysel Öykü

Beyazı sevdi, bir de parlak kurşun rengini. Bir cetvel kusursuzluğundaydı kaleminden dökülenler. İnce, belirgin ve pürüzsüz. Dikey çizgiler çekti kağıda. Bir anlık bir tereddütle kırıştı alnı, sonra yine o kararlı bakışını takındı. Daha çok çizmek istedi. İmgelemini sığdırmak istedi bu iki boyutlu dört duvar arasına. Bu tertemiz, masum beyazlığın üstünde kalemin kurşun rengini düşledi. Nasıl olacaktı? Yumak yumak koyuluklar belirmeliydi boşlukta. İplik iplik çizgilere dönüşmeliydi çığlıkları. Düşlerinin sesi yankılandı beyaz koridorlarda. Sustu dudakları. Tutku ve umut uyandı bedeninde. Ses dalgalarına sığmadı isyanı ve o an kağıtla tanıştı.

——————————————————————————

Ses dalgalarına sığmadı isyanı ve o an kağıtla tanıştı. Tutku ve umut uyandı bedeninde. Sustu dudakları. Düşlerinin sesi yankılandı beyaz koridorlarda. İplik iplik çizgilere dönüşmeliydi çığlıkları. Yumak yumak koyuluklar belirmeliydi boşlukta. Nasıl olacaktı? Bu tertemiz, masum beyazlığın üstünde kalemin kurşun rengini düşledi. İmgelemini sığdırmak istedi bu iki boyutlu dört duvar arasına. Daha çok çizmek istedi. Bir anlık bir tereddütle kırıştı alnı, sonra yine o kararlı bakışını takındı. Dikey çizgiler çekti kağıda. İnce, belirgin ve pürüzsüz. Bir cetvel kusursuzluğundaydı kaleminden dökülenler. Beyazı sevdi, bir de parlak kurşun rengini.

01.02.12

Comments are closed.